spalać

spalać
{{stl_3}}spalać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}spalaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}spalić{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}niszczyć{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}utleniać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}papier{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}pokarm {{/stl_33}}{{stl_14}}verbrennen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_37}}meist imperf {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zużywać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}silnik spala dużo benzyny {{/stl_22}}{{stl_14}}Motor verbraucht viel Benzin {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_18}}spalić za sobą {{/stl_18}}{{stl_63}}mosty{{/stl_63}}{{stl_18}} {{/stl_18}}{{stl_14}}alle Brücken hinter sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+dat {{/stl_53}}{{stl_14}}abbrechen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}płonąć{{/stl_13}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_13}}ulegać utlenieniu{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}drewno{{/stl_40}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_40}}substancje pokarmowe: {{/stl_40}}{{stl_14}}verbrennen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_27}}przen {{/stl_27}}{{stl_13}}wyczerpywać się{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\spalać się w czymś {{/stl_22}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}für etw restlos aufopfern {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • spalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spalaćam, spalaća, spalaćają, spalaćany {{/stl 8}}– spalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spalaćlę, spalaćli, spalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niszczyć coś, unicestwiać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spalać się – spalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle dk {{/stl 8}}{{stl 7}} ulegać zniszczeniu w wyniku działania ognia; płonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Las spalił się mimo wysiłków strażaków. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spalać — → spalić …   Słownik języka polskiego

  • spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

  • spălăci — SPĂLĂCÍ, spălăcesc, vb. IV. refl. A şi pierde culoarea iniţială, a deveni mai şters, a se decolora (la spălat sau la soare). – Din spăla. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98  SPĂLĂCÍ vb. a se decolora, a ieşi, (reg.) a se serbezi, a se… …   Dicționar Român

  • zwęglać — ndk I, zwęglaćla, zwęglaćają, zwęglaćał, zwęglaćany zwęglić dk VIa, zwęglaćli, zwęglaćlił, zwęglaćlony 1. zwykle w imiesł. biernym «spalać coś na węgiel» Zwęglony papier. Zwęglone szczątki domu. 2. geol. «powodować w sposób naturalny… …   Słownik języka polskiego

  • przypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przypalaćam, przypalaća, przypalaćają, przypalaćany {{/stl 8}}– przypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przypalaćlę, przypalaćli, przypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • feniks — m IV, D. a, Ms. fenikssie; lm M. y 1. mit. «ptak mający co pewien czas (np. co 500 lat) spalać się w gnieździe i ponownie odradzać z popiołów; symbol nieśmiertelności i odrodzenia» Powstać, odrodzić się jak feniks z popiołów. 2. bot. «Phoenix,… …   Słownik języka polskiego

  • niepalny — «nie mogący się palić, spalać; nie palący się, ogniotrwały» Włókno niepalne. Niepalne materiały budowlane …   Słownik języka polskiego

  • palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

  • spalanie — n I 1. rzecz. od spalać. 2. fiz. techn. «proces fizykochemiczny, którego podstawą jest gwałtowne łączenie się paliwa z utleniaczem (np. tlenem); towarzyszy temu wydzielanie się dużych ilości energii, ciepła oraz świecenie (płomień)» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”